دارایی های ثابت خالص

دارایی های ثابت خالص یک معیار ارزیابی است که ارزش خالص کتاب تمام دارایی های ثابت را در ترازنامه در یک نقطه معین از زمان محاسبه می کند که با کم کردن استهلاک انباشته شده از هزینه تاریخی دارایی ها محاسبه می شود. شما می توانید از آن به عنوان قیمت خرید کلیه دارایی های ثابت مانند تجهیزات ، ساختمانها ، وسایل نقلیه ، ماشین آلات و بهبود اجاره نامه فکر کنید ، کم استهلاک انباشته شده.

تعریف: دارایی های ثابت خالص چیست؟

این متریک مقدار باقیمانده دارایی ها را محاسبه می کند. به عبارت دیگر ، از نظر تئوری محاسبه می کند که با مقایسه قیمت کل خرید با کل استهلاک که از زمان خرید دارایی ها گرفته شده است ، چقدر زندگی یا استفاده از این دارایی ها در آنها باقی مانده است.

نسبت کم اغلب می تواند به معنای قدیمی بودن دارایی باشد زیرا شرکت در مدت زمان طولانی آنها را جایگزین نکرده است. به عبارت دیگر ، دارایی ها دارای مقادیر زیادی از استهلاک انباشته شده است که نشان دهنده سن آنها است.

مدیریت به طور معمول از این متریک استفاده نمی کند ، زیرا آنها می توانند تجهیزات خود را به سادگی بررسی کنند و با بخش تعمیر و نگهداری صحبت کنند تا ببینند آیا چیزی نیاز به تعویض یا تعمیر دارد.

از طرف دیگر سرمایه گذاران به دلایل مختلف از این متریک استفاده می کنند. دارایی های ثابت خالص به سرمایه گذاران کمک می کند تا پیش بینی کنند چه زمانی خریدهای بزرگ آینده انجام می شود. همچنین به آنها کمک می کند تا کارآیی مدیریت را با استفاده از دارایی های خود ارزیابی کنند.

متداول ترین استفاده از این متریک مالی در ادغام و ادغام است. هنگامی که یک شرکت در حال تجزیه و تحلیل نامزدهای احتمالی است ، باید دارایی ها را تجزیه و تحلیل کرده و ارزش خود را برای آنها قرار دهد. مقدار خالص کمی نسبت به کل دارایی های ثابت به طور معمول نشان می دهد که دارایی ها قدیمی هستند و به احتمال زیاد به زودی نیاز به تعویض دارند و شرکت خریدار باید بر این اساس این دارایی ها را ارزیابی کند.

بیایید نگاهی به نحوه محاسبه معادله دارایی ثابت خالص بیندازیم.

فرمول

فرمول دارایی ثابت خالص با تفریق کلیه استهلاک انباشته شده و اختلالات از کل قیمت خرید و هزینه بهبود کلیه دارایی های ثابت گزارش شده در ترازنامه محاسبه می شود.

دارایی های ثابت خالص = کل دارایی های ثابت - استهلاک انباشته

این یک معادله بسیار ساده است که تمام این دارایی ها در چهره ترازنامه گزارش شده است. دارایی های ثابت بیشتر دارایی های ملموس مانند تجهیزات ، ساختمان و ماشین آلات هستند. بهبود اجاره نامه توسط یک مستاجر اشغالگر به ساختمان یا فضای اجاره ای به روز می شود. نمونه هایی از بهبود اجاره نامه شامل کابینت ، روشنایی ، دیوارها و همچنین فرش های جدید است. استهلاک انباشته ، استهلاک جمعی از هر دارایی است یا به جای آن مقدار کل هزینه استهلاک برای یک دارایی است.

بسیاری از تحلیلگران این معادله دارایی ثابت خالص را یک قدم جلوتر می گیرند و بدهی های مبلغ خالص مانند این را حذف می کنند:

دارایی های ثابت خالص = (کل قیمت خرید دارایی ثابت + بهبود) - (استهلاک انباشته + بدهی دارایی ثابت)

استدلال برای از بین بردن بدهی های مرتبط با دارایی های ثابت این است که اکنون می توانیم ببینیم که در واقع این شرکت در واقع چه مقدار از دارایی های خالص دارد.

کل بدهی ها بدهی های ترکیبی و کلیه تعهدات مالی قابل پرداخت توسط یک شرکت به افراد و سایر سازمان ها در دوره دقیق است.

حالا بیایید با یک مثال بیشتر روی این موضوع گسترش دهیم.

مثال

شرکت مخابرات مکزیک به دنبال گسترش فعالیت های خود در یک قلمرو جدید است که هم اکنون توسط یک رقیب ، تلفن کوچک اشغال شده است. MTC به جای رقابت با یک شرکت دیگر ، در تلاش است تا مشخص کند که آیا باید تلفن کوچک را خریداری کند یا خیر.

از آنجا که صنعت ابزار به شدت به دارایی ها و تجهیزات ثابت وابسته است ، MTC به وضعیت دارایی های تلفن کوچک علاقه مند است. اگر این دارایی ها در وضعیت خوبی قرار داشته باشند ، MTC مجبور نیست تمام تجهیزات جدید را برای خدمت به قلمرو جدید خریداری کند.

MTC با نگاهی به ترازنامه تلفن کوچک ، موارد زیر را یادداشت می کند.

• کل دارایی ثابت: 2000،000 دلار
• بهبود اجاره نامه: 800،000 دلار
• استهلاک انباشته: 300000 دلار
• کل بدهی های دارایی های ثابت: 400000 دلار

بر اساس این اطلاعات موجود ، می توانیم دارایی های ثابت خالص را با استفاده از فرمول فوق محاسبه کنیم.

دارایی های ثابت خالص = (2،000،000 دلار + 800،000 دلار) - (300،000 دلار + 400،000 دلار) = 2،100،000 دلار

ما می توانیم این را یک قدم جلوتر برداریم و این را به نسبت مانند این تبدیل کنیم:

نسبت دارایی ثابت خالص = 2،100،000 دلار / 2،800،000 دلار = . 75

این متریک و نسبت به ما نشان می دهد که تلفن کوچک فقط 25 ٪ از هزینه اصلی آنها را کاهش داده است. این به طور معمول به این معنی است که دارایی ها قدیمی نیستند و باید در آنها استفاده زیادی داشته باشد.

تجزیه و تحلیل و تفسیر

متریک دارایی ثابت خالص اندازه گیری و استفاده از گروه دارایی ها را نشان می دهد. NFA بالاتر همیشه به NFA پایین تر ترجیح داده می شود ، زیرا نشان می دهد که دارایی ها نسبتاً جدیدتر و کم ارزش تر هستند. در مثال بالا ، می بینیم که دارایی های تلفن کوچک نسبتاً جدید هستند و از لحاظ نظری هنوز 75 ٪ از زندگی خود را دارند.

این یک ایده ایده برای MTC خواهد بود زیرا این دو کار را انجام می دهد. اول ، این امکان را به آنها می دهد تا بدون نیاز به مبارزه با رقابت جدید ، قلمرو دیگری را کنترل کنند. دوم ، MTC نیازی به خرید دارایی های اضافی برای ارائه سریعاً به قلمرو جدید ندارد.

اگر قیمت خرید مناسب باشد و MTC دارایی های مورد استفاده در قلمرو فعلی خود را ندارد ، این یک دستیابی ایده آل خواهد بود.

سرمایه گذاران همچنین می توانند از این متریک برای کارآیی مدیریت سنج در استفاده از دارایی های خود استفاده کنند. به عنوان مثال ، اگر سود در همه زمان ها بالا باشد و NFA کم باشد ، مدیریت شرکت را به خوبی اداره می کند. این تجهیزات با تجهیزات قدیمی تر یا منسوخ سود بالایی دارد. مخالفش هم درست است.

توضیح استفاده عملی: احتیاط ها و محدودیت ها

یکی از احتیاط ها هنگام استفاده از این متریک ، این است که استهلاک شتاب می تواند این نسبت را به طرز چشمگیری کاهش دهد و آن را تا حدودی بی معنی جلوه دهد. به عنوان مثال ، یک شرکت می تواند یک قطعه جدید از تجهیزات را خریداری کند و برای کل خرید در سال خرید ، استهلاک Sec 179 را در نظر بگیرد. بنابراین ، این قطعه جدید از تجهیزات دارای ارزش خالص کتاب صفر است.

مهم است که هنگام تجزیه و تحلیل این متریک ، به مالیات به اختلافات در مورد اختلافات بپردازیم ، زیرا بیشتر برنامه های استهلاک شتاب برای اهداف مالیاتی قابل قبول است و توسط GAAP مجاز نیست.

همچنین ، فقط به این دلیل که دارایی استهلاک می شود به معنای بی ارزش نیست. بسیاری از دارایی ها 2-5 بار از عمر مفید خود بیشتر می شوند. یک ساختمان 100 ساله نمونه خوبی است.