شمع در تاریکی (قسمت دوم)

هفته گذشته من پستی در مورد نیاز به شمع بودن در تاریکی نوشتم. حرف من این بود که این زمان ها تاریک است ، چه در دنیای گسترده تر و چه در آموزش. کاهش بودجه گازدار است ، ریزگردی بسیار زیاد است و معلمان در حال فرار از این حرفه هستند. از من خواستم که هر یک از ما سعی کنیم در تاریکی شمع باشیم. نقاط امید در این شرایط دشوار. خوب است باور کنیم که وزارت آموزش و پرورش به حواسشان می رسد و تصمیم می گیرد که مدارس و معلمان را بیشتر ارزیابی کند. این امر بسیار جالب خواهد بود اگر همه رهبران مدرسه ما شوالیه های عاقل و نجیب باشند که از یک میزگرد برابر بودند. اما تا زمانی که این به نتیجه نرسد ، فکر می کنم همه ما مسئولیت درخشش آنچه را که می توانیم بدرخشیم. در طول هفته گذشته من سعی کرده ام در مورد چگونگی دستیابی به این هدف فکر کنم. چگونه می توانیم با شب مبارزه کنیم؟چگونه می توانیم در تاریکی شمع باشیم؟

یک شمع خسته کم می سوزد

اگر می خواهیم برای دیگران تفاوت ایجاد کنیم ، ابتدا باید از خود مراقبت کنیم. کمپین #Teacher5Aday در به اشتراک گذاشتن ایده هایی در مورد اینکه چگونه معلمان می توانند وقت خود را برای چیزهای مهم زندگی و ترغیب معلمان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات مثبت خود بسیار شگفت انگیز داشته باشند ، فوق العاده بوده است. من فکر می کنم این خطر وجود دارد که یک فرهنگ شهادت در اتاق های کارمندان قرار بگیرد که معلمان تشویق می شوند در یک بازی یکپارچه به ساعات طولانی خود بپردازند. این عادی است که تمام آخر هفته کار می کند ، هر روز تا نیمه شب کار می کند. ما باید شجاع تر باشیم و ایده روشنی از آنچه که یک بار کاری قابل کنترل و معقول در آن وجود دارد ، داشته باشیم. اگر مردم نیاز به کار در تمام ساعات دارند ، باید بدانیم که چیزی اشتباه پیش رفته است و به آنها همدردی و پشتیبانی می کند. ما نباید نیاز به تقلید از آنها داشته باشیم.

یک شمع دیگر را روشن می کند

من همیشه از این که معلمان آزادانه وقت خود را به یکدیگر می دهند ، تحت تأثیر قرار گرفته ام. ما منابعی را که ایجاد می کنیم ، برنامه های درسی ، ایده ها و استراتژی ها و همه به صورت رایگان به اشتراک می گذاریم. من معلمان را می شناسم که همیشه در صورت دیدن کسی که در حال تلاش است ، وظیفه شکستن شخص دیگری را ارائه می دهند. معلمانی که همیشه تأثیر مثبتی دارند و افراد اطراف خود را با یک کلمه مهربان و انرژی پر جنب و جوش بالا می برند. حتی کسانی که خدمات خود را می فروشند خوشحال هستند که در صورت درخواست از آنها پشتیبانی و مشاوره ای را به صورت رایگان ارائه می دهند.

این روحیه همکاری است که به آینده تدریس به من امید می دهد. فناوری جدید مانند Dropbox ، Google Drive و Schoology باعث می شود که به اشتراک بگذارند. ما می توانیم مسئولیت پیشرفت حرفه ای خودمان را بر عهده بگیریم ، اما توییتر ، آموزش و کنفرانس. ما می توانیم در چند ثانیه ایده های عالی را پخش کنیم.

چالش این است که فرهنگ اشتراک گذاری از حباب توییتر و به اتاق کارکنان خارج شود. من فکر می کنم ما می توانیم این کار را با سازماندهی مینی ملاقات های خود در مدرسه ، کلوپ های CPD و وبلاگ های مدرسه انجام دهیم. مدرسه ما زمان همکاری را به برنامه زمانبندی همه اضافه کرده و یک وبلاگ تنظیم کرده است تا بتواند همه این موارد را امکان پذیر کند.

یک چراغ باشد

برای شنیدن داستانهای ترسناک از مدارس در سراسر کشور لازم نیست خیلی طولانی را در توییتر بگذرانید. سیاست های مارک دیوانه ، مشاهدات درس تنبیهی ، زورگویی SLT. اما مطمئناً لازم نیست اینگونه باشد. ویک گودارد بزرگ دارای مانترا "سرپرست آب و هوا است" و فکر می کنم این می تواند در مورد رهبران در همه سطوح صادق باشد. کارهای زیادی وجود دارد که می توان مدارس (و ادارات درون مدارس) را در چراغهای نور قرار داد.

یک مورد که من دوست دارم رهبران را ببینم این است که از نظر بودجه زمانی فکر کنید. اکثر Headteacher خاطرنشان می کنند که آنها فکر نمی کنند کارکنانشان سخت تر کار کنند ، بنابراین منطقی به نظر می رسد که اگر بخواهند چیزی را در آنها اضافه کنند ، باید چیزی را نیز از آن خود کنند. آنها می خواهند معلمان شکل جدیدی از تجزیه و تحلیل داده ها را تکمیل کنند؟خوب. اما از نیاز به اداره بازداشت های خود خلاص شوید. آنها می خواهند معلمان با والدینی تماس بگیرند که نمی توانند آن را به والدین عصر برسانند؟خوب. اما از شر جلسه کارکنان خلاص شوید.

ما باید اطمینان حاصل کنیم که افراد عالی را استخدام می کنیم و سپس به آنها اعتماد می کنیم تا کارهای خود را انجام دهند. تضمین کیفیت مانند پیاده روی های یادگیری ، بررسی کتاب و تجزیه و تحلیل داده ها باید در مورد یافتن آنچه کار می کند - آیا ایده های ما تعبیه شده است؟آیا آنها موفق بوده اند؟آنها راه هایی برای نظارت بر خودمان به عنوان رهبر هستند. نظارت بر دیگران نیست.

شاید ما نتوانیم این کشور را در این اوقات تاریک به چراغ نور تبدیل کنیم. اما شاید شما این قدرت را داشته باشید که مدرسه خود را به مکانی فوق العاده برای کار و یادگیری تبدیل کنید. اگر مدرسه شما مکانی از تاریکی است ، شاید شما این قدرت را داشته باشید که بخش خود را به یکی از نور و مثبت تبدیل کنید که راه دیگران را نشان می دهد. اگر بخش شما به غم و ترس و ترس گم شده است ، شاید بتوانید کلاس خود را به یک Ember Hope درخشان تبدیل کنید تا در زمان مناسب آتش سوزی خشمگین را روشن کند.

هر یک از ما در موقعیت ممتازی قرار داریم تا زندگی یک نسل را در جوامع خود تغییر دهیم. ما وظیفه داریم آنچه را که می توانیم انجام دهیم تا آینده را به مکانی روشن تر از زمان حال تبدیل کنیم.