مبادلات مبادله ارزی

نیک لیودیس نویسنده ، حرفه ای چندرسانه ای ، مشاور و مدیر محتوا برای نان است. او همچنین 10+ سال را به عنوان روزنامه نگار سپری کرده است.

چارلز یک متخصص و مربی بازار سرمایه در سطح ملی با بیش از 30 سال تجربه در زمینه توسعه برنامه های آموزشی عمیق برای رشد متخصصان مالی است. چارلز در تعدادی از موسسات از جمله گلدمن ساکس ، مورگان استنلی ، اجتماعی ژنرال و بسیاری دیگر تدریس کرده است.

سوزان یک بازاریاب محتوا ، نویسنده و حقایق است. وی دارای مدرک لیسانس علوم مالی از دانشگاه ایالتی Bridgewater است و به توسعه استراتژی های محتوا برای مارک های مالی کمک می کند.

مبادله ارز یک ابزار مالی اساسی است که توسط بانک ها ، شرکت های چند ملیتی و سرمایه گذاران نهادی مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه این نوع مبادله ها به روشی مشابه با مبادلات نرخ بهره و مبادله سهام عمل می کنند ، اما برخی از خصوصیات اساسی اساسی وجود دارد که باعث می شود مبادلات ارز بی نظیر و در نتیجه کمی پیچیده تر شود.

مبادله ارزی شامل دو طرف است که یک مدیر مفهومی را با یکدیگر مبادله می کنند تا بتوانند در معرض ارز مورد نظر قرار بگیرند. پس از مبادله مفهومی اولیه ، جریان نقدی دوره ای به ارز مناسب رد و بدل می شود.

ابتدا بیایید یک قدم عقب برداریم تا هدف و عملکرد مبادله ارز را به طور کامل نشان دهیم.

غذای اصلی

• در مبادله ارزی ، همتایان مبلغ معادل دو ارز مختلف را مبادله می کنند و در تاریخ مشخص شده بعدی تجارت می کنند.
• مبادله های ارزی اغلب وام های جبران می کنند و دو طرف غالباً به مبلغ مبادله ای مبادله می شوند.
• موسسات مالی بیشتر مبادلات FX را انجام می دهند ، اغلب به نمایندگی از یک شرکت غیر مالی.
• از مبادله ها می توان برای محافظت در برابر ریسک نرخ ارز ، حدس و گمان در مورد حرکات ارزی و قرض گرفتن ارز با نرخ بهره پایین استفاده کرد.

هدف مبادله ارز

یک شرکت چند ملیتی آمریکایی (شرکت A) ممکن است بخواهد عملیات خود را به برزیل گسترش دهد. به طور همزمان ، یک شرکت برزیلی (شرکت B) به دنبال ورود به بازار ایالات متحده است. مشکلات مالی که شرکت A به طور معمول با عدم تمایل بانکهای برزیل برای افزایش وام به شرکتهای بین المللی ناشی می شود. بنابراین ، برای به دست آوردن وام در برزیل ، شرکت A ممکن است با نرخ بهره بالا 10 ٪ باشد. به همین ترتیب ، شرکت B قادر به دستیابی به وام با نرخ بهره مطلوب در بازار ایالات متحده نخواهد بود. شرکت برزیل فقط می تواند 9 ٪ اعتبار را بدست آورد.

در حالی که هزینه وام گرفتن در بازار بین المللی بسیار غیر منطقی است ، هر دو این شرکت ها برای گرفتن وام از بانک های داخلی خود از مزیت رقابتی برخوردار هستند. شرکت A می تواند به طور فرضیه وام از یک بانک آمریکایی را 4 ٪ دریافت کند و شرکت B می تواند 5 ٪ از موسسات محلی خود وام بگیرد. دلیل این اختلاف در نرخ وام به دلیل مشارکت و روابط مداوم شرکتهای داخلی معمولاً با مقامات وام محلی خود است.

مبادلات مبادله ارزی

تنظیم مبادله ارز

با استفاده از مثال فوق ، بر اساس مزایای رقابتی شرکت ها برای وام گرفتن در بازارهای داخلی خود ، شرکت A وجوه مورد نیاز شرکت B را از یک بانک آمریکایی وام می گیرد در حالی که شرکت B وجوهی را که شرکت A از طریق یک بانک برزیل به آن نیاز دارد وام می دهد. هر دو شرکت به طور موثری وام برای شرکت دیگر گرفته اند. وام ها سپس تعویض می شوند. با فرض اینکه نرخ ارز بین برزیل (BRL) و ایالات متحده (USD) 1. 60BRL/1. 00 USD است و هر دو شرکت به یک مقدار معادل بودجه نیاز دارند ، شرکت برزیلی در ازای 160 میلیون برزیلی 100 میلیون دلار از همتای آمریکایی خود دریافت می کند. واقعی ، به این معنی که این مقادیر مفهومی تعویض می شوند.

شرکت A در حال حاضر بودجه مورد نیاز خود را در واقع دارد ، در حالی که شرکت B در اختیار دارد. با این حال ، هر دو شرکت مجبور هستند با پول وام گرفته شده به بانکهای داخلی مربوطه ، وام را به بانکهای داخلی مربوطه بپردازند. اگرچه شرکت B BRL را به مبلغ USD تعویض کرد ، اما هنوز هم باید تعهد خود را نسبت به بانک برزیل به طور واقعی برآورده کند. شرکت A با بانک داخلی خود با وضعیت مشابهی روبرو است. در نتیجه ، هر دو شرکت به پرداخت سود معادل هزینه وام گرفتن طرف مقابل می پردازند. این نکته آخر اساس مزایایی را که مبادله ارز ارائه می دهد ، تشکیل می دهد.

هر یک از شرکت ها می توانند به صورت ارز داخلی خود وام بگیرند و وارد بازار ارزی شوند ، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که به دلیل نوسانات نرخ ارز ، بیش از حد به سود پرداخت نکند.

راه دیگر برای فکر کردن در مورد آن این است که این دو شرکت همچنین می توانند با مبادله ای که شرایط زیر را تعیین می کند موافقت کنند:

اول ، شرکت A اوراق قابل پرداخت با نرخ بهره خاص را صادر می کند. این می تواند اوراق قرضه را به یک بانک مبادله تحویل دهد ، که سپس آن را به شرکت B. شرکت B منتقل می کند و شرکت B را با صدور وثیقه معادل (با نرخ نقطه مشخص) بازپس می گیرد ، به بانک مبادله منتقل می شود و در نهایت ارسال آن به شرکت A.

این وجوه احتمالاً برای بازپرداخت دارندگان اوراق قرضه داخلی (یا سایر طلبکاران) برای هر شرکت استفاده می شود. شرکت B اکنون دارایی آمریکایی (اوراق قرضه) دارد که باید به آن بهره پرداخت کند. سود پرداختی به سوآپ بانک می رود که آن را به شرکت آمریکایی واریز می کند و بالعکس.

در سررسید، هر شرکت اصل سرمایه را به سوآپ بانک بازپرداخت می کند و به نوبه خود اصل اصلی خود را دریافت می کند. به این ترتیب، هر شرکتی با موفقیت وجوه خارجی مورد نظر خود را به دست آورده است، اما با نرخ سود کمتر و بدون مواجهه با ریسک نرخ ارز.

مزایای مبادله ارز

به جای استقراض واقعی با 10٪، شرکت A باید پرداخت 5٪ نرخ بهره را که شرکت B تحت توافق خود با بانک های برزیل متحمل شده است، برآورده کند. شرکت الف عملاً موفق به جایگزینی وام 10 درصدی با وام 5 درصدی شده است. به همین ترتیب، شرکت B دیگر مجبور نیست وجوهی را با 9% از مؤسسات آمریکایی وام بگیرد، اما هزینه استقراض 4 درصدی را که طرف مقابل سوآپ متحمل شده است، درک می کند. تحت این سناریو، شرکت B در واقع موفق شد هزینه بدهی خود را بیش از نصف کاهش دهد. هر دو شرکت به جای استقراض از بانک های بین المللی، در داخل کشور وام می گیرند و با نرخ پایین به یکدیگر وام می دهند. نمودار زیر مشخصات کلی سوآپ ارز را نشان می دهد.

برای سادگی، مثال فوق نقش یک فروشنده سوآپ را که به عنوان واسطه برای تراکنش سوآپ ارز عمل می کند، حذف می کند. با حضور فروشنده، نرخ بهره تحقق یافته ممکن است کمی به عنوان کارمزد به واسطه افزایش یابد. به طور معمول، اسپرد در سوآپ ارز نسبتاً پایین است و بسته به اصل فرضی و نوع مشتریان، ممکن است در مجاورت 10 واحد پایه باشد. بنابراین نرخ واقعی وام برای شرکت های الف و ب به ترتیب 1/5 و 1/4 درصد است که همچنان نسبت به نرخ های بین المللی پیشنهادی برتری دارد.

ملاحظات مبادله ارز

چند ملاحظات اساسی وجود دارد که مبادلات ارز وانیلی ساده را از انواع دیگر مبادله ها مانند مبادله نرخ بهره و مبادلات مبتنی بر بازگشت متمایز می کند. ابزارهای مبتنی بر ارز شامل مبادله فوری و ترمینال اصلی مفهومی است. در مثال فوق ، هنگام آغاز قرارداد ، 100 میلیون دلار و 160 میلیون دلار برزیل رد و بدل می شوند. در خاتمه ، اصولگرایان مفهومی به طرف مناسب بازگردانده می شوند. شرکت A باید مدیر مفهومی را به صورت واقعی به شرکت B برگرداند و برعکس. با این حال ، مبادله ترمینال هر دو شرکت را در معرض خطر ارزی قرار می دهد ، زیرا نرخ ارز ممکن است از سطح اصلی 1. 60BRL/1. 00USD خود تغییر کند.

علاوه بر این ، بیشتر مبادلات شامل پرداخت خالص است. به عنوان مثال ، در یک مبادله بازده کل ، بازده یک شاخص را می توان برای بازده سهام خاص تغییر داد. در هر تاریخ تسویه حساب ، بازگشت یک طرف در برابر بازگشت طرف دیگر خالص می شود و فقط یک پرداخت انجام می شود. در مقابل ، از آنجا که پرداخت های دوره ای مرتبط با مبادله ارز در همان ارز مشخص نمی شود ، پرداخت ها مشبک نمی شوند. بنابراین ، در هر دوره تسویه حساب ، هر دو طرف موظفند پرداخت به طرف مقابل را انجام دهند.

خط پایین

مبادلات ارزی مشتقات بدون نسخه است که دو هدف اصلی را ارائه می دهد. ابتدا می توان از آنها برای به حداقل رساندن هزینه های وام های خارجی استفاده کرد. دوم ، آنها می توانند به عنوان ابزاری برای محافظت در معرض خطر نرخ ارز استفاده شوند. شرکت های دارای قرار گرفتن در معرض بین المللی از این ابزارها برای اهداف قبلی استفاده می کنند در حالی که سرمایه گذاران نهادی به طور معمول مبادلات ارزی را به عنوان بخشی از یک استراتژی جامع پرچین اجرا می کنند.

همچنین ممکن است وام گرفتن در ایالات متحده گران تر از کشور دیگری باشد ، یا برعکس. در هر دو شرایط ، شرکت داخلی در گرفتن وام از کشور خود از مزیت رقابتی برخوردار است زیرا هزینه سرمایه آن پایین تر است.